Een weekje geleden werd Rein 2 jaar. Ik kan het nog altijd niet geloven dat hij al 2 jaar in ons leven is en hoeveel we samen al hebben mogen beleven. Na die moeilijke weg om zwanger te worden na een slechte zwangerschap en na een horror bevalling werden we wel gezegend met een hoopje geluk, geluk die heel snel doorsliep en altijd vrolijk is.
Het moederschap is voor mij alles waar ik altijd al over gedroomd had. Ik werd vanaf die eerste seconde overspoeld door een explosie van liefde. Een gigantische roze wolk. Rein sliep na twee weken ‘s nachts al blokjes van 6 uur , na 8 weken 8 uur en op 15 weken de klok rond. Dikke sorry aan alle mama’s die nachten lang hebben opgezeten met een wakkere baby of dreumes of misschien wel peuter. De verhalen van een goede slaper zijn niet altijd leuk wanneer je zelf op het punt van chronische vermoeidheid staat, vergeet niet dat jullie allemaal super mama’s zijn en dat het allemaal een fase is die hopelijk voor jullie snel voorbij is. Maar hé wij mochten toch ook eens geluk hebben hé.
Vanaf de eerste minuut voelde mama zijn van Rein al zo vertrouwd aan voor mij. Ik voelde hem goed aan en herkende al snel al zijn geluidjes. Ik volgde en volg nog altijd volledig zijn ritme. Hij heeft een leuk eigen karakter en weet wat hij wil al van toen hij een baby’tje was. Laten huilen daar deden wij nooit aan mee en hij heeft tot zijn 6 maand elke avond in onze armen in slaap gevallen. Tot zijn 10 maanden wilde hij overdag niet in zijn bedje slapen, in het park bij mammie en omi lukte het goed maar thuis wilde hij dicht bij mama en papa zijn om in slaap te vallen en erna sliep hij verder in zijn park. We zijn daar altijd in mee gegaan want eerlijk? We genoten beiden super hard mee toen hij dicht bij ons lag. Intussen wil hij nog zelden op de schoot, of het is bij de papa en ik moet toegeven dat ik het stiekem wel mis want eerlijk wat is er schoner dan je kindje die dicht tegen je aan in slaap valt? Een kindje die zonder problemen in zijn eigen bed in slaap valt komt wel heel dicht bij, i know .
Ook op het gebied van voeding en eten is Rein een makkelijk kindje. Al begint hij nu wel vaker zijn zin door te drijven vooral als het op groenten en fruit aan komt maar ook dit zal wel een fase zijn die terug voorbij zal gaan denk ik dan. Ik ben vooral een rustige , maar correcte mama die altijd voldoende tijd probeert te nemen zodat Rein op zijn eigen tempo de wereld kan leren kennen en ontdekken en soms slenteren we en soms rennen we en moet ik me haasten om hem bij te houden vooral de laatste twee maanden is het ons enorm opgevallen dat onze dreumes een echte peuter geworden is. Spreken gaat vlotter hij is in zoveel dingen geïnteresseerd en wil alles gezien hebben. auto’s, boekjes lezen en verhalen vertellen vind hij fantastisch en hij verteld duchtig mee al verstaan we maar de helft van wat hij zeggen wil. Dat beloofd eenmaal hij vlot kan praten, hij heeft het natuurlijk van geen vreemden met 2 zo’n tettergatten als manlief en ik.
En dan plots vieren we zijn 2de verjaardag eten we taart en snoep en chocolade. Zoeken we het leukste speelgoed, is ons huis versierd met slingers en ballonnen en gooien we met confetti. Ons baby’tje is niet meer maar het was een plezier om hem te zien genieten van alle aandacht op zijn feestje en wij als trotse ouders blonken in ons vel van trotsheid. Trots op het vrolijke kereltje die hij aan het worden is de deugnieterij pinkelt in zijn ogen soms maar in mijn ogen zal hij altijd mijn kleine hoopje geluk blijven, mijn lief, mijn leven, mijn eerste regenboogkindje.
ik wilde een kind 
Geef een reactie