Hoofdzonde 2 uit de reeks #ouderzonden is Avaritia (hebzucht – gierigheid).
De vraag luid.
Wat zou je nooit delen met je kinderen of kind?
Er is weinig wat ik niet zou delen met Rein. Ik bedoel hij heeft voor 50% mijn DNA in zich hoe weinig kan ik nog niet delen met hem als hij al de helft van mezelf is.
Ja hij krijgt het eten uit mijn bord omdat dat eten er namelijk veel lekkerder uit ziet dan dat gene die in zijn bord ligt ook al is dat exact hetzelfde. Ja hij mag s’morgens bij ons in bed kruipen om dan te veel plaats in te nemen en mijn hoofdkussen. Ja hij mag het laatste koekje uit de kast kwestie dat hij mij wil helpen met mijn dieet hij snoept en ik loop het eraf. Ja hij mag naar paw patrol kijken wanneer mijn favoriete serie al lang bezig is (lang leve terugkijk tv en geplande opnames). Ja ik was zijn haar met mijn te dure specifiek voor mijn haar shampoo. En sinds een week of twee is het ja hij mag helemaal alleen al eens op de tablet. Oké ik weet dat hij nog maar net 2 jaar geworden is maar ik vind tablet gebruik educatief en heb daar geen enkel probleem mee en eerlijk dan kan ik eens op mijn gemak de was in steken en mijn patatten schillen zonder dat hij aan mijn been staat te jengelen. Iets van een loedermoeder ofzo.
Het enige wat ik niet met hem wil delen is mijn Smartphone.
- Omdat hij veel te duur was in aankoop.
- Omdat hij ook moet leren dat iets alleen van mama is.
- Omdat het MIJN smartphone is !
Maar ik moet wel toegeven dat ik de ketnet jr app op die smartphone van mij heb staan en hij wel een filmpje mag kijken wanneer we op restaurant gaan of we naar de kapper moeten dus eindelijk deel ik voor 5% mijn gsm dus wel met hem.
Wat ik echt niet deel met Rein is op tijd en stond wat me-time. Ik heb daar echt nood aan om even wat tijd voor mezelf te hebben. Dan verdwijn ik een uurtje in de badkamer of ga ik gaan joggen (jaja jullie lezen dit goed dedees hier heeft haar loopschoentjes na veel te lang in de kast terug uitgehaald). Of dan spreek ik af met mijn vriendinnen om eens lekker te gaan eten en te tetteren. Zalig vind ik het om even te ventileren en voor mezelf te zorgen want wij mama’s zetten ons zelf altijd achteraan in de rij maar af en toe moet ik mezelf toch eens vooraan plaatsen. Vooral na het verlies van ons Liv’je* heb ik daar nog meer nood aan. De laatste 4 jaar was het altijd maar opstaan en weer doorgaan maar nu stof ik mezelf eerst even af voor ik verder kan gaan en daarvoor krijgt Rein een gelukkigere en gezondere mama voor in de plaats terug.
Geef een reactie