Opnieuw zwanger worden na een miskraam of het verlies van je kindje is vooral voor de mama in kwestie een heel spannende periode. Je rouwt nog om wat niet meer is maar het verlangen naar het nieuwe die zou kunnen komen is zo groot dat sommige vaak alleen nog maar daar op kunnen focussen.
Voor mensen zoals mezelf die in een fertiliteit traject zitten is het vaak nog moeilijker om dat verlangen te dragen. Voor ons is het immers zoeken in het donker. Lukt dit wel opnieuw of zal het ons ooit wel nog lukken gaan meerdere keren op een week door je hoofd. Maar je wapent jezelf ook wat tegen de teleurstelling. Je hoop blijft hoog maar de verwachtingen worden kleiner met de tijd. Nooit had ik durven dromen om nu op dit moment al opnieuw 23 weken zwanger te zijn.
Mijn positieve zwangerschapstest zorgde voor een warm gevoel in mijn hart, amper 6 maanden na het afscheid van Liv*, daarnaast kwam er ook heel veel angst. Angst voor een miskraam. Angst voor opnieuw een slechte zwangerschap, angst voor de gezondheid van dit kleintje. We leefden het eerste trimester van deze zwangerschap van echo naar echo en toen kwamen we bij de NIPT ik heb die periode me ook letterlijk ziek gepiekerd van ongerustheid en angst tot ik het verlossende telefoontje kreeg dat ons kleine jongetje gezond is.
We maakten deze zwangerschap wereldwijd bekend en iedereen is oprecht blij voor ons. En toch kan ik die angst niet volledig los laten. Onbezorgd zwanger zijn zal ik jammergenoeg nooit kunnen ervaren. Al zijn we oprecht heel blij en gelukkig met dit kleine jongetje die er binnenkort bijkomt ik was bang dat iedereen Liv* zou vergeten terwijl wij nog volop in ons rouwproces zitten. Maar dat is gelukkig niet het geval. Er wordt nog evenveel aan haar gedacht en over haar gesproken. Ik voel ook dat ik haar nu meer dan ooit levende wil houden. Misschien ook omdat ik vorig jaar deze tijd nog zwanger was van haar en nu een jaar later groeit haar kleine broer in mijn buik.
Fysiek loopt deze zwangerschap op rolletjes. Het is echt een droom zwangerschap. Ik ben nog geen 1 dag misselijk geweest en heb tonnen energie. Gelukkig laat deze jongen op tijd en stond van zich horen of ik zou bijna vergeten dat ik zwanger ben. Zijn naam staat al enkele weekjes vast en de eerste kleertjes werden al gekocht en cadeau gekregen.Het idee voor zijn geboortekaartje zit in ons hoofd, de doopsuiker werd gekozen en binnenkort ga ik de geboortelijst gaan aanmaken en door al die dingen te kunnen regelen en organiseren merk ik dat de grijze lucht eindelijk terug wat roze aan het worden is of licht blauw het is maar hoe je het bekijkt.
ik wilde een kind 
Geef een reactie