Mijn bevallingsverhaal van Otis

Zaterdagavond 29 december ik was 40 weken en 2 dagen zwanger toen ik rond 23u last begon te krijgen van de beruchte harde buiken waar ik al twee weken last van had. De week ervoor had ik al twee dagen rond gelopen met beginnende weeën maar die zijn uiteindelijk stil gevallen op kerstavond dus in eerste instantie dacht ik gewoon dat het weer vals alarm ging zijn dus ik gaf er weinig aandacht aan. We hadden s’morgens namelijk nog naar de monitor geweest in het ziekenhuis ter controle en daar hadden we mijn eind datum besproken. Mijn gynaecoloog wou me max 10 dagen overtijd laten gaan maar ik besloot voor mezelf dat 40 weken + 7 dagen mijn eigen maximum ging zijn.

De volgende morgen bleven de voorweeën echter aanhouden en ik besloot een warme douche te nemen om te zien of ze niet weer gingen stil vallen. Ik zei nog niets tegen Dries hierover om hem niet zenuwachtig te maken want vermits ik al 40 weken en 3 dagen zwanger was liep ook hij vol ongeduld enorm gespannen rond. Toen ik op de middag bloed verlies begon op te merken en ik mijn slijmprop verloor lichte ik Dries toch in over de voorweeën en rond 15u begon ik ze te timen. Al snel zat er een regelmaat in en kwamen ze om de 7-8 minuten maar ze voelden voor mij nog niet als pijnlijk aan.

Ik besloot toch om rond 18u mijn ouders op te bellen om Rein te komen halen. Ik voelde me onrustig en dacht en hoopte ook dat het niet meer zou stil vallen en dan moest er niemand midden in de nacht komen thuiswachten en zou het minder verwarrend zijn voor Rein zelf omdat we nu nog de kans hadden om het hem duidelijk uit te leggen dat de baby uit mama’s buik ging komen. Daarna belde ik mijn vroedvrouw op en kort erna kwam ze me onderzoeken. Ik bleek 3cm ontsluiting te hebben maar daar liep ik al enkele dagen mee rond. De baarmoederhals was aan het verweken maar was nog lang genoeg en ons babytje bleek nog niet ingedaald. Stiekem was ik wat teleurgesteld. We keken er al zo lang naar uit het mocht nu wel door zetten van mij.

Om 20u vertrekken mijn ouders met Rein en daarna kon ik pas helemaal ontspannen en kwamen de weeën plots om de 4 minuten. De pijn werd pittiger en ik besloot mijn vroedvrouw nogmaals op te bellen want ik bleef onzeker of het wel echt zou doorzetten. Er zat in 2 uur tijd wel degelijk wat verandering in maar nog geen verdere ontsluiting. Ik besloot nogmaals een warme douche te nemen. Eenmaal onder de douche kreeg ik mijn eerste echt pijnlijke wegpuffende wee dat ik me vast moest klampen aan de doucheknop. Ik riep naar Dries dat ik naar het ziekenhuis wilde vertrekken. We maakten ons klaar en voelen de spanning bij beide stijgen. De weeën kwamen om de 3 minuten en werden per wee pijnlijker.

We kwamen aan op spoed en werden begeleid naar het verloskwartier waar ik dacht eerst aan de monitor te moeten om vervolgens een inwendig onderzoek te krijgen om daarna te horen of we mochten blijven maar niets was minder waar. Ik mocht direct een verloskamer binnen gaan en de vroedvrouw zei dat ik mij mocht omkleden. Ik vroeg haar nog of ze niet eerst moest onderzoeken maar vastbesloten zei ze dat ze dat later wel zou doen nadat ik geinstaleerd was omdat ik sowieso mocht blijven. En gelijk had ze want ik bleek al 5cm opening te hebben na haar onderzoek. Enige tijd later kwamen de weeën te pijnlijk en ik vroeg epidurale verdoving. Om 00u kreeg ik die gelukkig en ik voelde me een pak rustiger worden.

Mijn vliezen waren ook nog niet gebroken maar samen met de vroedvrouw besliste ik dat ik graag mijn lichaam alle tijd wou geven om zelf de bevalling verder te zetten zonder het te forceren door de vliezen te breken of weeën opwekkers te nemen. Ik probeerde nog wat te rusten.

Rond 3u30 kwam de vroedvrouw mij nog even onderzoeken en bleek mijn baarmoederhals zogoed als verstreken te zijn, de baby begon in te dalen en ik zat op 6cm ontsluiting. De vroedvrouw schatte dat ik voor 7u s’morgens zou bevallen. Nog geen uur later of ik begon mijn persweeën al te voelen. Ik drukte op de bel en de vroedvrouw vertelde me dat ik 10cm ontsluiting had en dat het tijd was om naar de arbeidsstoel te verhuizen.

De gynaecoloog was onderweg en de asstistent gynaecologe kwam binnen zij zou ook de effectieve bevalling doen. Mijn vliezen moesten ook nog gebroken worden kort daarna mocht ik om 5u tipt beginnen persen. Na de 3de wee zakte zijn hartje en bij de volgende wee ging een knip onvermijdelijk zijn de gynaecoloog duwde mee en dan na 9 minuten en 4 persweeën mocht ik ons babytje zelf aannemen. Ik legde hem op mijn buik maar hoorde geen gehuil of geschreeuw het bleef stil.

Ik keek naar mijn babytje en daar lag hij helemaal perfect met zijn oogjes wage wijd open recht in mijn gezicht te kijken. Vol verwondering en liefde zei ik hallo en hij kreunde alsof hij mij begreep en een gevoel van gelukzaligheid overspoelde mij. Als een regenboog kleurde hij direct ons hart en raakte ons tot in de diepte van onze ziel.

Welkom lieve Otis wat fijn dat jij er bent.