Ik zie hier nog een tweede vruchtzakje zei de gynaecoloog….
8 januari 2020
Vandaag stond de eerste echo gepland. Dries en ik waren wat gezond zenuwachtig. Het voelde voor ons allemaal zo vertrouwd aan eens we in de wachtzaal toekwamen en toch was dit voor ons een hele nieuwe ervaring. We waren spontaan zwanger geworden iets wat we nooit gedacht hadden en vooral niet op dit moment. Vorig jaar lag ik hier nog met een pasgeboren Otis op mijn borst en bijna exact een jaar later zitten we er opnieuw te wachten op een eerste echo van een nieuw wondertje. Ik hoopte dat we al een mooi kloppend hartje zouden zien. Dan pas zou ik het echt kunnen geloven.
‘Jullie komen met goed nieuws hoor ik’ sprak de gynaecoloog ons toe. Verder dan een zenuwachtige ja en een geforceerd lachje kwam ik niet. We overliepen mijn onregelmatige cyclus en kwaaltjes en daarna volgde de echo.
Ik zag direct ons babytje maar de gynaecoloog vertelde me wel direct dat ik minder ver was dan gedacht. Ze zocht ook onmiddelijk naar het hartje en binnen de seconden zagen we een klein wit flikkerend hartje kloppen. Ik slaakte een zucht van opluchting.
Daarna wilde ze ons nog eens het babytje laten zien maar toen zagen we een tweede vruchtzakje. Eerst dacht de gynaecoloog dat het een leeg zakje was maar na verder onderzoek zat er toch een vruchtje in. Het vruchtzakje en vruchtje waren duidelijk veel kleiner dus de gynaecoloog vermoede dat dit vruchtje al gestopt was met groeien, alles is wel aanwezig dus dit ging in eerste instantie een tweeling zwangerschap worden maar zeker ben ik niet want het kan als nog verder groeien zei de gynaecoloog dus we planden een nieuwe echo binnen 2 weken om zeker te zijn of het bij 1 kindje blijft of toch 2.

De daaropvolgende 2 weken was wat bang afwachten. Mijn buikgevoel vertelde me al dat mijn gynaecoloog wel gelijk zou hebben en het vruchtje al gestopt was met groeien. Het verschil van grote was voor mezelf ook te duidelijk op de echo maar ik was vooral angstig of kindje 1 het wel verder goed zou blijven doen. Een vruchtje die gestopt is met groeien en tijdens de echo was er ook een cyste op een van mijn eierstokken zichtbaar dus dat allemaal samen gaf me nu ook niet direct een geruststellend gevoel. Ik wenste dat die 2 weken al voorbij zouden zijn.
2 weken later zagen we dat het vruchtje niet verder was gegroeid. Mijn buikgevoel en expertise van de gynecoloog zaten juist. Kindje 1 was wel flink gegroeid met opnieuw een goed zichtbaar kloppend hartje. Het was dan ook vooral opluchting een blijdschap die we voelden na die tweede echo.

Dag klein vlindertje we gaan jou nooit vergeten want ook jij hoort nu bij ons verhaal.
Geef een reactie